NMNH Beachfestival 2022 Partyreport

Dit was sick! We zijn echt wel wat gewend, maar het NMNH festival was zo vet! Eindelijk eens die vette, holle technobass in Den Haag. Waar andere techno feesten en festivals afgelopen festivalseizoen dit miste was hij hier dik aanwezig. Ok, onze eigen Sandrien flikte dit eerder bij de Woosah en Len Faki bij STUG in het Paard. Maar dat het op de mainstage van het NMNH festival weer terug zou zijn, daar hadden we alleen maar van gedroomd. Met deze line-up lag het ook wel een beetje in de lijn der verwachting, maar het is ook helemaal waargemaakt. Een ander groot voordeel vond ik het feit dat de DJ’s een set van 2 uur hadden. Dan heb je gewoon meer de tijd om te genieten van een bepaalde artiest.

En wat gebeurde er in die hardtechno tent? Op de eerste plaats stond hij vanaf de start tot de finale helemaal vol en wat stonden de DJ’s hier te beuken? Geweldig! Ik weet niet echt of ik de stijl altijd als hardtechno moet beschrijven, maar sick was het zeker! Het herinnerde me aan die sound en sfeer die we ooit tijdens Rave The City in de Statenhal mochten beleven. Terwijl, het is een gok, de DJ’s die nu zo stonden te draaien toen nog niet eens geboren waren. Net als de meeste bezoekers trouwens.

Over die bezoekers gesproken. Ik heb een beetje de gewoonte te vragen waar mensen vandaan komen. En zo kwam ik er deze keer achter dat ongeveer heel Brabant was vertegenwoordigd. Bezoekers uit o.a. Roosendaal, Helmond, Breda, Oss, Uden, Den Bosch, Tilburg, Eindhoven, etc. Ongevraagd vertelde sommige me dat ze met speciale partybussen naar Scheveningen waren gekomen. Dat ken ik wel van evenementen in de Haarlemmermeer en de Gashouder, maar voor Den Haag lijkt me dit redelijk uniek. Maar wel weer goed dat een organisatie zoveel enthousiaste bezoekers naar Den Haag trekt. Mensen die het duidelijk naar hun zin hadden en zeiden: houdoe, tot de volgende keer.

Maar ook de rest van het land was goed vertegenwoordigd noord, oost, zuid en west, alles zat erbij. Alleen waren er niet veel inwoners uit Den Haag. Terwijl die ook grote techno liefhebbers zijn. Of ik ben ze niet tegengekomen omdat, ze niet op de foto wilde. Vooral de ‘harde’ kern Haagse technofans, die ik op andere festivals in het land tegenkom waren er niet. Niet dat dat uiteindelijk de pret drukte, maar het viel me wel op.

Ondanks dat het op een festival op de eerste plaats om muziek moet draaien, vind ik ook dat live-acts er echt bij horen. Op het NMNH festival werd dit verzorgd door een groep met vuurdansers en vuurspuwers. Die verplaatsten zich tussen de diverse podia om daar een act op te voeren. Daarnaast was er ook veel aandacht besteed aan de belichting en lichteffecten. Naast spotstralers, op twee podia vette lasers en op de mainstage pixel led schermen, beide ook weer uniek voor Den Haag.

Ook qua informatie en decoratie was het goed verzorgd. Zo waren er duidelijke borden met de naam van de stage en de line-up. Dat er ook overal bankstellen stonden waar gretig gebruik van werd gemaakt was een leuke aankleding, maar ook het zand was een favoriete zitplek. Ook waren de vele picknickbanken bij de eetkramen en langs de tent de gehele dag bezet.

Conclusie: Mijn pet af voor een organisatie die een dergelijk evenement zo weten neer te zetten. Goed bedacht en tot in de puntjes top uitgevoerd. Zoals ik al eerder aangaf ben ik wel wat gewend,  maar op het NMNH festival viel ik wel van de ene positieve verbazing in de andere. Dat dit mogelijk is op Scheveningen, dacht ik steeds en op veel momenten leverde dit kippenvel op. Een klein aandachtspunt en tip voor de organisatie voor een volgende editie; één dag was te kort. Een evenement met een dergelijk kaliber, moet gewoon (minimaal) twee dagen duren.

Martin Simonis Stappen in Den Haag